دنیا زیبا می شود اگر...

کسانی هستند ک دنیا را جای بهتری برای زندگی می کنند. مثل آن راننده تاکسی‌ای ک حتی اگر در ماشینش را محکم ببندی بلند می گوید: روز خوبی داشته باشی.

آدم‌هایی ک توی اتوبوس وقتی تصادفی چشم در چشم شان می شوی، دستپاچه رو بر نمی‌گردانند، لبخند می زنند و هنوز نگاهت می کنند.
آدم‌هایی ک حواسشان ب بچه های خسته ی توی مترو هست، بهشان جا می دهند، گاهی بغل شان می‌کنند. دوست‌هایی ک بدون مناسبت کادو می‌خرند، مثلا می‌گویند این شال پشت ویترین انگار مال تو بود.
آدم‌هایی ک از سر چهار راه نرگس نوبرانه می‌خرند و با گل می‌روند خانه. آدم‌های پیامک‌های آخر شب، ک یادشان نمی‌رود گاهی قبل از خواب، ب دوستان شان یادآوری کنند ک چه عزیزند،
آدم‌های پیامک‌های پُر مهر بی بهانه، حتی اگر با آن ها بدخلقی و بی حوصلگی کرده باشی.
آدم‌هایی ک از هر یادداشت غمگین خط‌ هایی می نویسند ک یعنی هستند کسانی ک غم هیچ کس را تاب نمی آوردند. آدم‌هایی ک حواسشان ب گربه ها و  پرنده ها هست.
آدم‌هایی ک اگر توی کلاس تازه وارد باشی، زود صندلی کنارشان را با لبخند تعارف می کنند ک غریبگی نکنی.
آدم‌هایی ک خنده را از دنیا دریغ نمی کنند، توی پیاده رو بستنی چوبی لیس می زنند و روی جدول لی لی می کنند. همین‌ها هستند ک دنیا را جای بهتری می کنند برای زندگی کردن
مثل دوستی ک همیشه موقع دست دادن خداحافظی، آن لحظه‌ی قبل از رها کردن دست، با نوک انگشت‌هاش ب دست‌هایت یک فشار کوچک می دهد...

آدم هایی ک همیشه ب انسان انرژی مثبت می دهند و دیدمان را ب زندگی عوض می کنند. 

بیائید ما هم یکی از همین آدم ها باشیم تا دنیا را زیباتر کنیم...