سودوکوی زندگی!...

قبلا فکر می کردم، میشه زندگی رو ب صفحه ی شطرنجی تشبیه کرد ک من و شما مهره های این صفحه ی بزرگ هستیم!...

فکر می کردم از راه تحلیل و هوش میشه حرکت بعدی رقیبان عرصه ی زندگی رو پیش بینی کرد و پیش رفت!...اما حالا نظرم عوض شده است!...زندگی ب جدول سودوکو بیشتر شباهت دارد!...اول ساد و راحت و بعد سال ب سال سخت تر و سنگین تر!...

البته تفاوت هایی با سودکو نیز دارد و آن این است ک جداول سودوکو از چندین خانه ی خالی برخوردار هستن ک من و تو فقط باید این خانه های خالی را با اعداد 1 تا 9 پر کنیم...پس حل جدول راحت تر و سهل تر است!...

ب تظر من اقرادی ک جدول سودوکو را حل می کنن کلا سه دسته هستن!...

یک دسته از آن ها ب ‌قدری غرق بازی می‌شوند و برای‌شان این بازی عجیب است ک از همین جابه‌جا کردن اعداد بین جاهای خالی لذت می‌برند و سرگرمش می‌شوند!... 

عده ای قواعد بازی را آن‌ قدر خوب بلدند و مهارت دارند ک سریع سودوکو را حل می‌کنند و می‌روند مرحله بعد و بعد و بعد، بازی برای این گروه جذاب نیست، اما از همین رسیدن  ب مرحله بعدی راضی‌اند!...

و دسته ی آخر آدم‌هایی هستند ک سودوکو را با بی‌حوصلگی نگاه می‌کنند، بعد می‌اندازند یک گوشه و زل می‌زنند ب سقف. آدم‌هایی ک بازی نمی‌کنند، خسته‌اند!...

 زندگی من هم شبیه جدول سودوکو شده است و من این روزها شبیه گروه سوم!...

این چند روز مدام ب فکر سودوکوی کُشنده‌ ی زندگیم بودم. ک می‌خواستم هر جور شده این معما را حل کنم!...من از اول عدد خودم را در خانه ی های خالی جدول زندگی اشتباه جای گذاری کردم!...ولی خدا رو شکر ک دست بالاتر و بینا ب همه چی مانع از پیشرفت و گذاشتن سایر اعداد در سودکوی زندگیم شد و عددی ک ب اشتباه گذاشته بودم رو پاک کرد!...

شاید این روزها زندگی‌ام تلخ و تکراری شده ولی دیگر لب ب اعتراض نمی گشایم، دیگر آه و ناله و فغان نمی‌کنم، دیگر غر نمی‌زنم و در یک کلاام دیگر ناشکری نمی کنم!...

زندگیم را دوست دارم و از او ک قدرت عقل و هوش ب من داده بی اندازه سپاسگزارم...شاکر او هستم ک چراغ راهم بوده و هست!...

سپاس خداوندا!...

با تمامی وجودم دوستت دارم و ترا می ستایم و اگر در این مدت ناسپاس و قدرنشناس بودم مرا ببخش...

چون فقط چشم امید ب درگاه تو دارم!...

ای پناه بی پناهان و این چراغ راه گمراهان...ترا سپاس!...