بازگشت صدا!...

ب نظر من انسان از لحاظ روبرو شدن با مشکلات موجودی دو بعدی است، گاهی صبر و شکیبایی پیشه می کند و گاهی بی قرار می شود و همه را مقصر می داند حتی اگر این مشکل انتقاد یا ب قول خودشان تخریب! باشد!...

البته همه چی بسته ب این دارد ک فرد چ طور به مصائب و مشکلات نگاه کند...برخی سر سوزن مشکلی را ب قدر بزرگ می بینند ک گویا دنیا ب آخر رسیده و دیگر امیدی ب فردا نیست!... این افراد، انسان هایی سست بنیاد هستند ک با کوچک ترین تلنگری حتی در حد انتقاد احساس می کنند دنیا کن فیکون شده و همه چی تمام ... در این مواقع برخی از این قبیله دست ب نفرین پیش خدا بر می دارند و در حق افرادی ک ب نظرشان ب آن ها بدی کرده نفرین می کنند...ک صد البته کاریست ناشایست و نشان دهنده ی بی ارادگی فرد و عدم اعتماد ب خدا!...در صورتی ک با توکل ب خداوندگار می تواند اعجاز کرد و نیازی ب نفرین، دشنام، تهمت و ... نیست.
هدف از این پیش گفتار این بود ک بگویم ب نظر من هر انسانی در بین دو کوه نشسته است یک کوه ک بر آن تکیه می زند و دیگری کوهی ک رو ب روی وی قرار گرفته است، و اگر در بین این دو کوه فریاد من من بزنی آن چی می شنوی پژواک صدای خودت هست و بس...
ب نظر من قرار گرفتن در بین دو کوه باعث می شود انسان در همه ی مواقع با درایت و تعقل گام بردارد و توجه داشته باشد ک هر گونه فریاد، نفرین، دشنام و ... ب فردی دیگر، قبل از این ک گریبان او را بگیرد گریبان گیر خودمان می شود و چ بسا دچار آن چنان عقوبتی می شویم ک نمی دانیم از کجا خورده ایم!...ب خصوص اگر این نفرین و دشنام نا ب حق هم باشد...بارها فکر می کردم این حالات فقط مخصوص افراد عوام و بی سواد و انسان های سست اراده ای ک فقط احساس استواری و استحکام می کنند، می باشد... ولی متاسفانه انسانهایی ک خود را عقل کل می پندارند نیز ب این خصلت بد گرفتار هستند، این قبیل افراد خیلی شکننده اند و با کوچک ترین تلنگری، سریع می شکنند و همه را ب باد دشنام، تهمت و نفرین می گیرند...ک جا دارد برای این افراد از درگاه ذات الهی طلب بخشش و مغفرت کنم...و لازم است ب این نکته اشاره کنم ک این افراد اکثراً دچار سوءظن هستن و همیشه ب همه، حتی ب نزدیک ترین عزیزان شان بد گمان!...غافل از این ک گمان بد جزء گناهان کبیره است و در صورت این ک از فرد مورد نظر طلب بخشش و حلاالیت نکنن ب بد عقوبتی گرفتار می شوند!...
خداوندا!
ترا را ب بزرگیت قسم آن چنان شکیبایی ب ما عطا کن ک در همه ی مصائب فقط و فقط شکر گزار تو باشیم و از همه کس ب تو پنا آوریم و هرگز در مورد دوست و حتی دشمن، گرفتار سوء ظن نشویم...آمین