الیس الله بکاف عبده!...

پروردگارا!
با باری از گناه ب پیش گاه تو قدم گذاشته ام!...از تو می خواهم مرا ببخشی، هر چند درخواست من خودخواهانه است! ولی تو رحمان و رحیمی و بر من بنده ی ناچیز سخت نگیر و مرا ببخش...
مهربانا!
تو همیشه ب من نعمت دادی و من همواره کفران نعمت کردم!...من می دانم حتی سختی ها و مصبیت های زندگیم از نظر من مشکل است و مطمئنم پشت هر یک از این سختی ها آسانی نهفته است!...مرا ببخش ک با وجود این دانسته باز هم ناشکری می کنم و گاهی اوقات زبان ب شکایت باز ک خدایا چرا من؟!! ...چرا این همه سختی فقط برای من؟!!...همیشه دوست داشتم مجاور و همسایه ی امام مهربانی ها، امام رضا(ع) باشم ک تو چ مهربانانه این خواسته را اجابت نمودی و من هیچ وقت نتوانسته ام حق همسایگی را درست ب جای آورم...
رحمانا!
هر سال شب های پر فضیلت قدر با دیدگان گریان و شرمسار از گناهان دست ب دعا برمی دارم و فریاد " الهی العفو" سر می دهم و ترا ب خودت، اولیا و خاصان درگاهت قسم ک مرا ببخشی!...بارها صدایت می زنم "یا ارحم الراحمین"، تو بزرگی، تو رحمانی و رحیم و.. مرا ب خودم وا مگذار و همه ی خطاهایم را ب پای جوانیم یادداشت و از من گذشت کن ...ولی من چ کردم...بعد از چند روز مجدد توبه شکستم و بنده ی خطا کارت شدم....
معبودا!
بارها شب های جمعه نجوا می کنیم:" یَا رَبِّ ارْحَمْ ضَعْفَ بَدَنِی وَ رِقَّةَ جِلْدِی..." ای پروردگار من رحم کن بر ناتوانی بدنم، و نازکی پوست تنم و باریکی استخوانم…ولی خود ب ناتوان تر از خود رحم نمی کنیم و مدعی شکر گزاری و بخشش تو هستم!...
عزیزا!
همه، مدعی خوردن نمک و نشکستن نمکدان هستیم ولی فقط ادعایی پوچ و توخالی است!...چون زمان عمل ناجور نمکدان می شکنیم و شکر گزارت نیستیم...از تو می خواهم شکستن نمکدان را نادیده بگیری و همه ی بندگانت را مورد عفو و بخشش قرار دهی چون همه در مقابل غضب تو کوچک و خواریم!...
یا غیاث المستغیثین!
نکند مرا نشنیده باشی!... ب فریادم برس من ب جز تو کسی را ندارم، بر من رحم کن و خطاهایم را ببخش ک سخت محتاج ببخششم...."الهی و ربی من لی غیرک"
 بارالها!
خودت گفته‌ای"الیس الله بکاف عبده (زمر 36)" آیا من(خدا) برای بنده ام کافی نیستم... پس وقتی ترا دارم ب دیگران چ حاجت!...تو در همه ی حالات مرا کفایت می کنی...
رحیما!
بنده ی رو سیاهی هستم ک همیشه در تمام مشکلات و سختی ها دست نیاز ب سمت تو دراز کرده ام همواره کمکم کن ک سخنم و ندای درونم آیات تو باشد و در همه ی حالات بگویم:
"ربنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا و هب لنا من لدنک رحمه انک انت الوهاب( آل عمران 8)"
پروردگارا، دل های ما را پس از آن ک ما را راهنمایی کردی منحرف مگردان، و از جانب خود رحمتی ب ما مبذول دار، زیرا ک تویی ک بسیار بخشنده ای...