سال 92 با همه ی خوب و بدی هایش در حال پایان است و عقربه های ساعت نشان از شمارش معکوس جهت ورود ب سال جدید دارند....
همیشه مغلوب زمان بوده ایم و نوروز این احساس محسوس تر و قوی تر می گردد! ولی بهتر است سعی کنیم ب جای افسوس خوردن و گفتن جمله ی " یه سال از عمرم کم شد" بگیم " یه سال ب سنم افزوده گردید" "یه سال ب تجربیاتم افزوده شد"،" یه سال عاقل تر و بزرگ تر شدم" و ...
امیدوارم سالی ک در حال اتمام است با کوله باری از تجربیات و خاطرات شیرین پشت سر بگذارید و سالی ک پیش رو دارید سال ب کارگیر تجربیات خود و دیگران باشد...در هر صورت با کوله باری از تجربیات و خاطرات شیرین و تلخ در مسیر جدیدی گام خواهیم نهاد و امیدوارم ک سال جدید سالی سراسر از نیک روزی، نیک بختی و سلاامتی باشد...
درسته با بهار طبیعت و ب روز شدن فصل! پر از شادی و نشاط میشیم ولی توصیه من ب شما دوستان عزیز اینه ک همسایگان مون رو از یاد نبریم!...مهم نیست همسایه ی دیوار ب دیوارمون باشن...مهم اینه ک هم وطن هستن...همه از یک ریشه و خاک هستیم پس هموطنان عزیزی رو ک دچار درد و رنج بیماری هستن رو هیچ وقت از یاد نبریم...هر چند نمی تونیم درد شون رو احساس کنیم ولی با لبخندی، شاخه گلی باعث میشیم اندکی تسکین دهنده ی آلام شون باشیم...همین ک ثانیه ای لبخندی بر لبان این عزیزان نقش ببنده خیلی زیبا و نیکو خواهد بود و بی شک خداوندگار هم دل شاد!...
در سال جدید تصمیم بگیریم یادی از عزیزانی بکنیم ک در سال 92 کنارمون بودن و دست تقدیر باعث شد ک رخت سفر بربندند و ب ملکوت اعلی سفر کنند و با قرائت فاتحه ای برای این عزیزان باعث شادی روح آنان گردیم...
تصمیم بگیریم یادی کنیم از خانواده هایی ک بنا بر عللی وضعیت مالی خوبی ندارن و همیشه سعی می کنند ب قولی صورت خودشون رو با سیلی سرخ نگه دارند...اینها سیلی خورده ی روزگار خویش هستند...سعی کنیم ب روش مولایمان علی (ع) رفتار کنیم و دست این افراد رو بگیریم تا بیش از این زخم خورده نشوند و پیش خانواده شرمنده نگردند...
کلاام آخر این ک تلاش کنیم برای تک تک هموطنان مان آرزوی نور و رحمت کنیم تا اطراف خودمون نور الهی در بر گیرد!...چون انجام هر اتفاقی برای ما تا حدی پژواک عملی است ک در گذشته انجام داده ایم...
هنگام تحویل سال و هنگام دعا ، بنده حقیر رو فراموش نکنید ک خیلی محتاج دعا و انرژی شما هستم...
بر چهره گل، نسیم نوروز خوش است
در طرف چمن، روی دل افروز خوش است
از دی ک گذشت هر چه گوئی خوش نیست
خوش باش و ز دی مگو ک امروز خوش است
"خیام"